Tanah Runtuh: Jenis, Faktor Penentu, Kawalan, Kesan Terhadap Sosial Dan Alam Sekitar
PENGENALAN
Secara
amnya, kejadian runtuhan cerun sering dikaitkan dengan kesan negatif
yang bukan sahaja membawa kerugian tetapi juga membawa kematian. Oleh
yang demikian, kajian tentang kejadian fenomena ini adalah sangat perlu
bagi menangani dan juga mengurangkan kesan negatif terhadap manusia
khususnya. Sebagai contoh dalam laporan Federal Emergency Management
Agency (2003) di Amerika Syarikat sahaja kerugian akibat kerosakan
kejadian tanah runtuh dianggarkan US$2 bilion dengan kematian di antara
25 hingga 50 orang setahun. Ini menunjukkan kajian tentang kejadian
tanah runtuh perlu dibuat untuk menangani masalah yang timbul.
Walau
bagaimanapun, sebelum pengkaji meneruskan perbincangan ini adalah baik
sekiranya definisi runtuhan cerun diperjelaskan untuk memudahkan lagi
perbincangan ini.
1. Definisi Runtuhan Cerun
‘Cerun’ bermaksud curam, terjal, lereng bukit yang curam (Norisah Baharom, 2000, p. 237).
Ini bermakna cerun dikaitkan dengan ketinggian sesuatu kawasan. Oleh
yang demikian, pengkaji berpendapat semakin tinggi sesuatu kawasan maka
kecerunan juga akan semakin curam. Manakala, ‘Runtuhan’ bermakna benda yang telah jatuh, bekas bangunan dan lain – lain yang rosak, puing.
Walau bagaimanapun, berdasarkan pada konteks perbincangan ini pengkaji lebih tertarik pada makna benda yang telah jatuh atau puing
kerana ia menepati konteks sebenar tajuk perbincangan dalam artikel
ini. Manakala (Rundell, 2002, p. 798), menyatakan runtuhan cerun atau Landslide sebagai: ( Runtuhan tanah dan batuan yang besar ke bawah kaki gunung atau cerun yang curam.)
Jadi,
jika berdasarkan definisi di atas menunjukkan kejadian tanah runtuh
hanya berlaku di kawasan cerun yang curam. Tetapi dalam kes–kes tertentu
kawasan yang bercerun landai juga boleh berlaku pergerakan cerun yang
disebabkan oleh pelbagai faktor yang akan dijelaskan dengan lebih
terperinci di dalam perbincangan seterusnya.
Manakala, (The American Heritage, 2000, p. 1102) pula menyebut tanah runtuh atau Landslide sebagai The downward sliding of a relatively dry mass of earth and rock. (Gelongsoran ke bawah jisim separuh kering tanah atau batuan.)
Oleh
yang demikian, berdasarkan ketiga–tiga definisi yang dinyatakan di atas
jelas menunjukkan kejadian tanah runtuh dikaitkan dengan kawasan tanah
tinggi dan melibatkan pergerakan serta pemindahan sejumlah besar bahan
muatan seperti tanah dan juga batu–batan.
Sebagai
kesimpulan, tanah runtuh merupakan kejadian yang berlaku di kawasan
tanah tinggi khususnya kawasan yang mempunyai cerun curam. Walau
bagaimanapun, kejadian tanah runtuh berkenaan terjadi akibat daripada
pelbagai faktor yang kadangkala juga berlaku di kawasan yang mempunyai
sudut kecerunan yang rendah khususnya akibat faktor kegiatan manusia.
2. Jenis-jenis Runtuhan Cerun Dan Cara Runtuhan
Menuruth Batterson M., Liverman D.G.E., Ryan J.dan Taylor D. (1999, pp. 3-4) dalam laporan tinjauan mereka The Assessment of Geological Hazards and Disasters in New Foundland
menyebut pergerakan tanah runtuh sering berlaku apabila perlapisan
batuan, tanah atau salji bergerak ke bawah akibat daripada tarikan
graviti dan potensi ketidakstabilan cerun pula sering dikaitkan dengan
tindakan manusia yang membangunkan sesuatu kawasan khususnya di kawasan
kaki cerun. Menurut mereka lagi, pergerakan tanah cerun merupakan proses
yang normal tetapi boleh juga berlaku gangguan proses. Pengkaji
berpendapat bahawa yang dimasukkan ‘gangguan’ di sini ialah tindakan
manusia di kawasan sensitif melalui pembangunan. Selain daripada itu,
mereka menyebut tanah runtuh, runtuhan bongkah dan jatuhan batuan
merupakan jenis runtuhan yang melibatkan pergerakan yang cepat dan
sangat berbahaya kepada hidupan serta harta benda.
Sehubungan
dengan itu, jenis tanah runtuh ini pula dapat dibahagikan 2 jenis
pergerakan iaitu pergerakan cepat dan pergerakan lambat. Pergerakan
lambat merupakan jenis yang paling biasa dikenalik dengan nama ‘rayapan’
yang hampir–hampir tidak kelihatan terutama apabila ia bergerak di
bawah rumput. Manakala pergerakan pantas pula merupakan jenis pergerakan
jisim yang berlaku secara tiba–tiba yang umumnya termasuklah aliran
lumpur, tanah–tanih serta batuan (Khairuddin Abd. Karim,1989, pp.118 –
119).
Oleh yang demikian, berdasarkan
pada pembahagian pergerakan jisim seperti yang dinyatakan oleh
Jamaluddin Md. Jahi maka bolehlah dibuat penjenisan jenis–jenis tanah
runtuh. Sehubungan dengan itu, Province Of British Colombia (1997) pula
menyatakan sekurang–kurangnya terdapat 7 jenis runtuhan cerun yang
dikelaskan dalam banyak kaedah. Terdapat banyak ciri–ciri yang boleh
digunakan sebagai identifikasi dan pengelasan termasuklah kelajuan
pergerakan yang mungkin hanya beberapa milimeter setahun kepada beberapa
meter sesaat, jenis bahan iaitu komponen yang terdapat dalam runtuhan
seperti batuan, bahan organik dan juga jenis sedimen. Selain daripada
itu, cara atau bentuk pergerakan seperti kebolehan sama ada runtuh,
gelongsoran, pengaliran atau jatuh.
Perbezaan
jenis–jenis tanah runtuh boleh dikategorikan mengikut pertimbangan
spatial seperti saiz partikel dan juga kelajuan pergerakan. Klasifikasi
yang paling mudah ialah melalui cara runtuhan iaitu runtuhan, robohan,
gelongsoran, penyebaran meluas, aliran dan juga kompleks (Varnes, 1978,
pp.11-33).
Manakala California
Department of Conservation, Division of Mines and Geology (1997)
menyenaraikan terdapat 12 jenis runtuhan tanah yang berlaku pada sudut
kecerunan tertentu yang bermula pada sudut kecerunan 0.5º- 40º. Sudut
kecerunan ini pula mempengaruhi jenis tanah runtuh yang berlaku di
sesuatu kawasan. Ini bermakna daya graviti di kawasan cerun memainkan
peranan penting tentang jenis tanah runtuh di sesuatu kawasan.
Jadual 1 : Jadual
yang ditunjukkan di bawah merupakan jenis – jenis tanah runtuh
mengikut California Department of Conservation, Division of Mines and
Geology, 1997.
Jenis Runtuhan | Jenis Bahan | Sudut Kecerunan | Catatan |
---|---|---|---|
Sumber: California Department of Conservation, Division of Mines and Geology, 1997. | |||
Batu Runtuh | Batuan disimen lemah, rekahan yang sangat ketara atau terluluhawa. Mengandungi permukaan rata yang lemah yang menghala keluar atau mempunyai batu besar yang mempunyai kedudukan yang lemah. | 40º 1.7:1 | Kebiasaannya berlaku di kawasan puncak yang sempit, kawasan sempit di kawasan tebing tinggi , cerun buatan serta cerun yang terhakis dengan hebat. |
Batu Gelongsor | Batuan disimen lemah, rekahan yang sangat ketara atau terluluhawa. Mengandungi permukaan rata yang lemah yang menghala keluar atau mempunyai batu besar yang mempunyai kedudukan yang lemah. | 35º 1.4:1 | Biasa berlaku di kawasan kaki bukit yang sempit, cerun buatan serta cerun yang terhakis dengan hebat. Kadang kala dimulakan semula oleh kehadiran batu runtuh asal. |
Batu Puing atau geluncuran. | Rekahan batuan yang tersangat ketara memiliki ciri seperti terhakis, permukaan rata yang terkeluar ke arah cerun atau sementasi yang lemah atau baki tanah geluncuran sebelum. | 25º 2.1:1 | Biasanya lebih kepada cerun yang mempunyai ketinggian 150m yang telah terhakis oleh hakisan yang mungkin diikuti tiupan angin kencang yang boleh menumbangkan pokok serta bongkah daripada bongkah asal. |
Runtuhan Bongkah | Rekahan batuan yang tersangat ketara pada batuan bongkah asal yang mengandungi perlapisan lemah atau bahan yang terhakis. | 15º 3.7:1 | - |
Batu Bongkah geluncuran | Batuan yang mempunyai permukaan rata atau seakan –akan rata yang mempunyai garis lemah terkeluar daripada cerun yang ketara. | 15º 3.7:1 | - |
Tanah runtuh | Tanah yang agak keras atau mengandungi tanah liat yang lebih keras atau teguh. | 40º 1.7:1 | Biasa berlaku di tebing sungai, permukaan teres, tebing tinggi dan cerun buatan. |
Tanah runtuh terganggu | Pasir longgar dan kering. | 15º 3.7:1 | - |
Runtuhan geluncuran. | Pasir longgar dan kering. | 25º 2.1:1 | Biasanya terjadi dengan adanya tanah geluncuran yang terbentuk. |
Susutan daratan | Kukuh, terdiri dari tanah liat yang sebahagian sangat basah sebagai permulaan pergerakan permukaan tanah. | 10º 5.7:1 | - |
Tanah sebaran meluas | Batuan halus atau pasir yang longgar, sebahagian atau kesemuanya basah, tidak atau sedikit termampat yang terdiri daripada pasir. | 0.3º 190:1 | Biasanya berlaku kawasan sungai dan juga kawasan banjir di mana tebingnya terdiri bahan yang lembut, dasar bahan yang basah seperti delta, bukit pasir, delta kipas dan tebing pantai dan tasik. |
Aliran tanah lumpur | Sangat basah, tidak mampat atau separuh mampat seperti kompos pasir, tanah serta air yang terhalang. | 2.3º 25:1 | Termasuk aliran bahan yang terdapat di kawasan lembah kecil di bahagian hulu anak sungai berdekatan dengan kaki bukit. Biasanya bergerak pada kelajuan 25Km/jam atau lebih yang boleh menyebabkan kerosakan di kawasan yang lebih jauh dari kawasan asal. |
Aliran tanah lumpur | Sangat basah, tidak mampat atau separuh mampat seperti kompos pasir, tanah serta air yang terhalang. | 2.3º 25:1 | Termasuk aliran bahan yang terdapat di kawasan lembah kecil di bahagian hulu anak sungai berdekatan dengan kaki bukit. Biasanya bergerak pada kelajuan 25Km/jam atau lebih yang boleh menyebabkan kerosakan di kawasan yang lebih jauh dari kawasan asal. |
Runtuhan berair | Tanah longgar dan tersangat basah. | 0.5º 110:1 | Kebiasaannya boleh didapati di kawasan pinggir delta. |
Manakala
(Richie, 2000) menyebut bahawa terdapat 5 jenis tanah runtuh
termasuklah tanah runtuh, geluncuran, jatuh, rayapan dan batu
runtuh. Walau bagaimanapun, (Tjia, 1987, p. 27) menyebut para pakar
mengenal pasti 5 jenis tanah runtuh: nendatan, gelongsor puing,
gelongsor batuan, terbisan puing dan jatuhan batuan.
Oleh
yang demikian, berdasarkan penjenisan tanah runtuh yang disebutkan di
atas, maka pengkaji akan membincangkan 7 jenis tanah runtuh yang berlaku
di kawasan yang mempunyai sudut kecerunan 10º dan ke atas kerana
pengkaji berpendapat sudut kecerunan ini berada pada altitud tinggi dan
jenis tanah runtuh lain tidak akan dibincang dalam perbincangan ini
sekadar disebut sahaja.
2.1 Runtuhan Bongkah Tanah atau ‘Jatuhan’
Tanah
runtuh ini dikenali sebagai jatuhan atau nendatan kerana cara kejadian
tanah runtuh ini adalah sangat kompleks. Tanah runtuh berlaku secara
tiba–tiba dan bahan runtuhan terkumpul di bahagian kaki cerun dan
kebiasaannya berlaku di kawasan cerun yang mempunyai darjah kecerunan
10º California Department of Conservation, Division of Mines and Geology
(1997) Berlaku runtuhan akibat daripada butiran tanih atau batuan kecil
yang longgar secara menyeluruh. Selain daripada itu, tanah runtuh jenis
ini juga disebabkan oleh ikatan tanih atau batuan yang longgar akibat
daripada gangguan aktiviti manusia. Akibat daripada tindakan air
menyebabkan tanih digerakkan ke kawasan kaki cerun. Kejadian tanah
runtuh jenis ini biasa berlaku di kawasan yang mempunyai tanih yang
lembut yang sering kedapatan di tebing jalan raya dan juga tebing bukit
yang diubah suai.
Dalam kajian kes
yang pengkaji lakukan di Kilometer 1 Jalan Gunung Jerai, Gurun, Kedah
pada 14 November 2003 pengkaji mendapati bahawa kenyataan California Department of Conservation, Division of Mines and Geology
(1997) adalah signifikan yang mana tanah runtuh jatuhan merupakan tanah
runtuh yang terjadi di kawasan tanah lembut di tebing jalan raya
Berdasarkan
Gambar 1 di atas, berdasarkan kajian yang pengkaji lakukan pengkaji
dapati bahawa jenis tanah di kawasan ini ialah jenis tanah laterit yang
mempunyai ketebalan sekitar 10 meter dari permukaan jalan raya. Sudut
kecerunan dianggarkan 30º dan kecerunan di sini mungkin berbeza dengan
kenyataan penyelidik sebelum tetapi pengkaji berpendapat terdapat
beberapa kesamaan tentang tanah runtuh berkenaan.
Pada
bahagian atas runtuhan terdapat bukti penyusutan permukaan yang
mempunyai satah permukaan cekung yang mana terdapat kesan lama kejadian
tanah runtuh yang mempunyai ukuran 30 inci berdasarkan permukaan
runtuhan lama yang telah ditumbuhi oleh lumut dan penurunan terbaru
adalah 72 inci dengan kadar perbezaan sebanyak 42 inci yang menunjukkan
kejadian hujan yang berpanjangan dalam bulan September, Oktober dan awal
bulan November telah mempengaruhi proses kejadian tanah runtuh.
Dalam
contoh tanah runtuh kes 1 yang pengkaji kaji ini, berdasarkan Gambar 1
kedapatan pada bahagian atas jenis tanah runtuh adalah nendatan lambat
manakala bahagian bawah adalah terdiri daripada aliran puing yang
kelihatan bergelembung akibat daripada aliran likat tanah bercampur air
dan ini berkaitan dengan apa yang dinyatakan oleh (Tjia, 1987, p.27)
seperti yang ditunjukkan dalam Gambar 2 di bawah.
2.2 Tanah Runtuh Gelongsor Puing dan Gelongsor batuan (Slide)
California Department of Conservation, Division of Mines and Geology
(1997) menyebut bahawa tanah runtuh jenis ini bukan sahaja melibatkan
tanah–tanih tetapi juga melibatkan batu–batan pada ketinggian yang
berbeza dan sudut kecerunan yang berbeza. Tanah runtuh gelongsoran yang
melibatkan tanah–tanih berlaku di kawasan yang mempunyai sudut kecerunan
15º manakala gelongsoran yang melibatkan batu–batan berlaku pada cerun
yang mempunyai kecerunan 35º. Tanah–tanih atau batu–batan menggelongsor
ke bawah cerun akibat daripada kejadian retakan pada batu–batan atau
tanah tanih dan di bawah permukaan batu–batan yang retak akibat
kewujudan lapisan air yang sedikit ditambah pula dengan adanya lapisan
bawah permukaan yang keras menjadi alas yang menyebabkan batuan bergerak
menggelongsor ke bawah cerun sama ada secara berasingan atau dalam blok
yang besar.
Dalam kajian kes 2 yang
pengkaji jalankan di Kilometer 2, Jalan Gunung Jerai, Gurun, Kedah pada
hari yang sama dengan kajian kes 1 pada ketinggian 96 meter dari aras
laut pengkaji dapati jenis tanah runtuh yang terdapat adalah agak
berbeza dengan jenis tanah runtuh yang pengkaji kaji di Kilometer 1.
Pada
ketinggian ini pengkaji mendapati tanah runtuh yang terjadi di kawasan
ini adalah dari jenis tanah runtuh gelongsoran puing. Walau
bagaimanapun, dalam kajian kes ini pengkaji dapati pada ketinggian 96
meter dari aras laut jenis runtuhan puing masih bercampur dengan batuan
dan juga tanah dan ini agak berbeza dengan apa yang dinyatakan oleh California Department of Conservation, Division of Mines and Geology (1997). Pengkaji berpendapat bahawa perbezaan ini disebabkan oleh perbezaan lokasi serta iklim.
Untuk
menerangkan lebih lanjut tentang kajian kes 2, perhatikan Gambar 3 yang
dimasukkan di bawah. Ketinggian cerun yang runtuh adalah 8 meter dan
luas tapak melibatkan 20 meter panjang yang merangkumi luas permukaan 40
meter persegi.
Berdasarkan Gambar 3 di atas, sudut kecerunan bagi tanah runtuh ini ialah 35º seperti apa yang dinyatakan California Department of Conservation, Division of Mines and Geology
(1997) bahawa jenis runtuhan ini berlaku pada sudut kecerunan seperti
yang dinyatakan. Hasil daripada kajian lapangan, pengkaji mendapati
bahagian atas cerun mempunyai tanih yang mempunyai ketebalan satu meter
dengan bahagian dasarnya mempunyai batuan jenis metamorfik yang
mengalami proses lulu hawa kimia yang hebat sehingga terdapat rekahan.
Walau bagaimanapun, sebahagian daripada cerun di kawasan ini masih
kedapatan bongkah tanah berasingan yang mana lapisan bawah permukaan
tidak didasari oleh batuan metamorfik yang menyebabkan kejadian runtuhan
tanah jenis nendatan atau jatuhan.
Pada
bahagian gelongsoran puing jelas dasar sub permukaan terdiri daripada
batuan keras jenis metamorfik. Tanah yang mempunyai ketebalan 1 meter
yang disebabkan berlaku ketidakstabilan akibat pelbagai faktor seperti
faktor geologi dan juga larutan air menyebabkan kewujudan lapisan air
sub permukaan yang mengalir di bawah tanah di antara batuan dasar
menyebabkan wujud lapisan yang menjadi bahan pelincir yang menggalakkan
kejadian gelongsoran tanah.
Province
of British Columbia (1997) menyatakan bahawa tanah runtuh jenis ini
pada kebiasaannya berlaku di kawasan yang mana dasar batuan yang
berlapis–lapis dan condong ke arah cerun. Pada kebiasaannya, tanah
runtuh jenis ini terdapat di kawasan yang telah diganggu oleh aktiviti
manusia khasnya kawasan cerun pinggir jalan raya atau cerun bukit yang
digondolkan.
Tanah runtuh jenis
rayapan berlaku sangat perlahan sehingga tidak dapat dikesan. Pergerakan
tanah–tanih dan batuan berlaku secara perlahan–lahan di atas cerun.
Kejadian rayapan hanya dapat dikesan dengan melihat pada struktur bahan
binaan yang terdapat di kawasan sekitar di kawasan kejadian.
Manakala
(Tjia , 1987, p. 23) menyebut tanah runtuh jenis ini menyebabkan
pemindahan tanih telus, batuan bercampur ais menuruni cerun.
Pergerakannya hanya dapat dikesan dengan melihat keadaan tumbuhan yang
condong, tiang elektrik yang condong, dinding batuan mengembang sekata
dengan cerun serta jalan dipesongkan.
Sebagai
kesimpulan, kenyataan beliau tadi jelas boleh dilihat dalam Rajah 4 di
atas yang mana struktur bahan binaan kelihatan condong. Keadaan ini
berlaku dikaitkan dengan tindak balas struktur binaan tadi menyesuaikan
kedudukan dengan graviti. Lokasi kejadian bagi jenis runtuhan ini
biasanya terletak di kawasan cerun yang mempunyai kecerunan 25º hingga
35º.
2.3 Batu runtuh jenis robohan atau ‘Topple’
Kejadian
batu runtuh jenis ini dikenali sebagai ‘topple’ atau boleh juga disebut
sebagai jatuhan bertimpa (‘end – over – end’) kerana objek yang jatuh
dari atas apabila menimpa batuan yang berada di bahagian bawah akan
runtuh (California Department of Conservation, Division of Mines and Geology, 1997).
Walau
bagaimanapun, kejadian tanah runtuh jenis ini hanya boleh berlaku pada
altitud tinggi dengan batuan di kawasan tebing cerun mempunyai retakan
dengan kedudukan retakan berbentuk blok seperti Rajah 5 di atas.
Runtuhan berterusan (‘end – over – end’) ini terjadi apabila terdapat
batuan yang longgar runtuh di bahagian yang lebih tinggi menimpa batuan
yang mempunyai retakan di bahagian cerun sebelah bawah, runtuh apabila
ditimpa oleh batuan yang terletak di sebelah atas. Proses runtuhan akan
berlaku dan terhenti dengan sendirinya apabila batuan yang runtuh sampai
di bahagian kaki cerun.
Manakala
(Tony, 2001) pula menyebut robohan berlaku sebagai pergerakan akibat
daripada paksaan yang menyebabkan robohan pada titik tertentu di bawah
unit pusat graviti yang mungkin membawa pada kejadian jatuhan atau
runtuhan.
2.4 Jatuhan Batuan
Berdasarkan
kajian dan keterangan pengkaji–pengkaji terdahulu dalam kajian tanah
runtuh jenis ini, pengkaji dapati agak sukar untuk membezakan tetapi
jika dilihat berdasarkan
pada ciri seperti yang dinyatakan oleh (California Department of Conservation, Division of Mines and Geology,
1997) yang menyebut ‘material free falls’ atau jatuh secara bebas maka
dinyatakan bahawa kejadian tanah runtuh ini biasanya berlaku di kawasan
cerun di kawasan tebing tinggi yang menghadap laut. Dalam Rajah 6 di
atas menunjukkan proses kejadian tanah runtuh jenis jatuhan batuan
berlaku yang mana faktor utama yang dominan mempengaruhi runtuhan ialah
aktiviti ombak yang menghakis di kaki cerun sehingga membentuk gua
menyebabkan tebing yang menjadi bumbung gua terjatuh ke bawah secara
bebas tanpa menimpa tebing cerun.
Manakala
(Richie, 2000) menyebut jatuhan batuan merupakan sejumlah besar batuan
yang terdiri daripada batuan yang terasing jatuh secara bebas melalui
udara dan menghempap permukaan batuan yang lain.
Walau
bagaimanapun, pengkaji juga berpendapat kejadian tanah runtuh seumpama
ini boleh juga berlaku di kawasan cerun di kawasan daratan khususnya
tebing tinggi seperti dalam kajian kes 3 yang pengkaji lakukan.
Dalam
kajian kes 3 mengenai tanah runtuh jenis jatuhan menunjukkan dalam kes
tertentu runtuhan ini agak berbeza dengan kawasan tropika khasnya yang
mempunyai tumbuhan yang banyak. Walaupun wujud ciri–ciri persamaan yang
sama tetapi bagi cerun yang bahagian atasnya ditumbuhi oleh pokok
mempunyai kestabilan yang tinggi.
Kajian
3 pengkaji jalankan di Kilometer 1 kira–kira 50 meter dari kajian kes 1
di Jalan Gunung Jerai, Gurun pada hari yang sama dengan kajian 1 dan 2.
Dalam kajian ini pengkaji membuat pemerhatian cerun yang mempunyai
ketinggian 2 meter dari paras jalan raya seperti Gambar 4.
Hasil
pemerhatian, pengkaji dapati sudut kecerunan cerun ini lebih kurang
85º. Tanah–tanih yang terdapat di bahagian ini adalah terdiri daripada
tanah laterit yang mempunyai ikatan partikel yang sangat kukuh.
Permukaan cerun telah terhakis sehingga kelihatan teduhan yang terkeluar
daripada cerun sehingga 2 kaki tetapi kelihatan stabil akibat daripada
sokongan akar pokok yang rapat memegang kuat bahagian atas cerun.
Walau
bagaimanapun, pengkaji berpendapat mengikut peredaran masa cerun ini
akan mencapai kestabilan semula dan bahagian yang membentuk seperti
payung di bahagian bawah akan runtuh seperti jatuhan batuan tetapi dalam
konteks kajian kes ini akan berlaku runtuhan jatuhan tanah bersama
pokok dan konsep runtuhan adalah sama dengan kenyataan (Richie, 2000).
Maka dapat simpulkan bahawa jenis runtuhan jatuhan batuan ini agak
berbeza di kawasan tropika lembap yang dipengaruhi oleh keunikan iklim
dan juga faktor lain.
2.5 Tanah Runtuh Jenis Aliran
Berdasarkan
pada rajah di atas, tanah runtuh jenis ini dikaitkan dengan larutan air
permukaan ke dalam tanah yang mana air memainkan peranan penting
terhadap fungsi melonggarkan ikatan partikel. Keadaan ini disokong
dengan kenyataan (Province of British Columbia, 1997) yang
menyebut runtuhan jenis aliran ini adalah likat yang bergerak perlahan.
Pergerakan perlahan menuruni cerun ini disebabkan oleh kelikatan bahan
terhakis bersama campuran air.
Walau
bagaimanapun, (Price, 2001) menyatakan aliran jenis ini terbahagi kepada
2 iaitu berlaku di kawasan yang mempunyai permukaan batuan sebagai
landasan yang mana aliran secara spatial tidak seimbang yang menyebabkan
berlaku susutan khususnya apabila pengaliran berlaku terlalu perlahan.
Walau bagaimanapun, aliran ini jika berlaku di atas partikel seperti
tanah maka aliran dari kawasan aliran adalah mudah kelihatan berbanding
dengan aliran yang likat yang pada kebiasaannya sukar kelihatan malahan
sempadan aliran kawasan yang mempunyai permukaan yang berbeza boleh
mempengaruhi pergerakan daripada lambat kepada sangat cepat. Sebagai
kesimpulan, berdasarkan kepada kenyataan beliau menunjukkan bahawa
pergerakan aliran adalah sangat bergantung pada graviti dan juga
permukaan kawasan.
2.6 Aliran Lumpur
Jenis
runtuhan ini dikaitkan dengan kehadiran larian air permukaan dan dalam
kes ini pengkaji berpendapat bahawa partikel atau bahan yang longgar di
kawasan cerun juga merupakan antara penyebab berlakunya aliran lumpur.
Dalam hal ini, (Richie, 2000) menyebut apabila bahan bercampur sedikit
air mengalir dalam bahan cecair yang bergerak dalam kelajuan yang
tinggi maka ia diistilahkan sebagai aliran lumpur.
Sebagai
kesimpulan, jelas bahawa kejadian tanah runtuh berlaku di kawasan tanah
tinggi yang mempunyai kecerunan tertentu. Walau bagaimanapun, pada masa
kini pengkaji berpendapat bahawa kejadian tanah runtuh disebabkan atau
sekurang–kurangnya dipercepatkan proses kejadian akibat daripada
aktiviti pembangunan yang dilaksanakan khasnya di kawasan tanah tinggi
yang sensitif termasuk kawasan cerun buatan.
FAKTOR – FAKTOR YANG MENYEBABKAN RUNTUHAN BERLAKU
Sebelum
pengkaji meneruskan perbincangan tentang faktor yang menyebabkan
runtuhan berlaku, terlebih dahulu pengkaji ingin membahagikan faktor
penyebab runtuhan kepada 3 faktor penyebab yang utama iaitu:
- Faktor Semula jadi
- Faktor gangguan manusia.
- Faktor masa.
3.1 Faktor Semula Jadi
Apa
yang pengkaji maksudkan sebagai faktor semula jadi di sini ialah
faktor–faktor yang bukan disebabkan oleh gangguan aktiviti manusia.
Sebaliknya, faktor ini adalah akibat daripada proses semula jadi cerun
ke arah stabiliti cerun seperti berikut:
3.1.1 Faktor Graviti
(Batterson M., et al., 1999, pp. 3 – 4) dalam laporan tinjauan mereka The Assessment of Geological Hazards and Disasters in Newfoundland
menyatakan pergerakan tanah runtuh sering berlaku apabila perlapisan
batuan, tanah atau salji bergerak ke bawah akibat daripada tarikan
graviti dan potensi ketidakstabilan cerun pula sering dikaitkan dengan
tindakan manusia yang membangunkan sesuatu kawasan khususnya di kawasan
kaki cerun. Menurut mereka lagi, pergerakan tanah cerun merupakan proses
yang normal tetapi boleh juga berlaku gangguan proses.
Dalam
kenyataan di atas, aktiviti pergerakan cerun adalah disebabkan oleh
daya tarikan graviti yang berdasarkan pada premis bahawa semua objek
jatuh ke bawah akibat daripada tarikan daya graviti. Kenyataan ini
disokong oleh Aristotle (dalam Gerhenson D.E. dan Greenberg D. A, 1963,
pp. 5 – 55) yang menyatakan terdapat pengaruh graviti terhadap objek
berat. Jadi, berdasarkan pada kenyataan ini maka pergerakan batuan dan
tanah–tanih di kawasan cerun adalah berdasarkan hukum graviti dan tidak
hairanlah berlaku runtuhan cerun yang mana proses ini adalah merupakan
proses semula jadi (Batterson M., et al., 1999, pp. 3 – 4).
3.1.2 Luluhawa Dan Hakisan
Proses
luluhawa ke atas tanih atau batuan pada cerun menyebabkan ia menjadi
lebih lemah yang mana proses luluhawa tertumpu di bahagian sepanjang
satah batuan (Khairuddin Abd. Karim, 1998, p. 301).
Manakala
pendapat (Ismail Ahmad, 1987, p.110) boleh digunakan untuk menyokong
pendapat (Khairuddin Abd. Karim, 1998, p.301) yang menambah bahawa
pergerakan jisim khususnya di kawasan tropika lembap tertumpu pada
proses peluluhhawaan dalam zon bahan tidak koheren yang tebal yang
rendah kekuatan rincihannya dan tinggi pula nisbah liangnya dan
kandungan lempungannya.
Dapat
disimpulkan bahawa kesan luluhawa permukaan tanih dan batuan di kawasan
cerun boleh melemahkan batuan khususnya pada bahagian garisan lemah.
Sebagai akibat, maka runtuhan cerun akan berlaku.
Proses
hakisan yang berlaku akibat daripada titisan air hujan dan larian air
permukaan juga boleh menyebabkan kejadian tanah runtuh. (Jamaluddin Md.
Jahi, 1989, p.144) menegaskan bahawa hakisan air di cerun melibatkan dua
kejadian yang berturutan iaitu pemisahan partikel dan pengangkutan ke
tempat lain. Jadi apa yang jelas di sini, proses ini akan membawa pada
kejadian runtuhan cerun terutama sekali cerun yang terletak di kawasan
tanah tinggi yang ‘sensitif’.
3.1.3 Kejadian Hujan Lebat
Kejadian
hujan lebat dan berterusan juga boleh menyebabkan kejadian tanah runtuh
khususnya kawasan tanah tinggi yang ‘sensitif’. Hal ini terjadi kerana
berlaku proses hakisan yang pesat di samping proses pemisahan partikel
yang tinggi seperti yang dinyatakan oleh Jamaluddin tadi.
Sebagai
contoh, di Mexico seperti yang dilaporkan oleh (David, 2003) melaporkan
bahawa kejadian hujan lebat dan banjir di Mexico telah menyebabkan
runtuhan lumpur dan batuan yang telah membawa kesan buruk di Teluk
Mexico.
Manakala (National Disaster
Education Coalition, 1999) menambah bahawa runtuhan cerun juga dikaitkan
dengan kejadian hujan lebat dan juga pencairan salji dalam jangka waktu
yang lama. Sebagai kesimpulan, maka jelas bahawa kejadian hujan lebat
dan juga pencairan salji juga boleh menyebabkan kejadian tanah runtuh.
3.1.4 Kejadian Gempa Bumi Dan Letupan Gunung Berapi
Dalam
kes–kes tertentu terutama di negara–negara yang mempunyai kawasan aktif
gunung berapi dan gempa bumi juga merupakan penyumbang pada kejadian
tanah runtuh yang berkait rapat dengan akibat tindakan graviti mengatasi
daya tahan batuan dan tanah–tanih pada pergerakan tanah runtuh
termasuklah larutan, sudut kecerunan yang tinggi akibat daripada
aktiviti hakisan atau pembinaan, proses pembekuan dan pencairan, gempa
bumi dan kejadian letupan gunung berapi (Federal Emergency Management
Agency, 2003).
Sehubungan dengan itu,
dalam kes tanah runtuh ini pengkaji berpendapat sebab terakhir yakni
gegaran gempa bumi dan letupan gunung berapi boleh menyebabkan kejadian
tanah runtuh. Apa yang dimaksudkan oleh Federal Emergency Management
Agency ialah kawasan tanah tinggi yang sememangnya ‘sensitif’ terhadap
gangguan tetapi dalam kes di negara kita Malaysia kejadian gempa bumi
dan letupan gunung berapi bukan faktor yang dominan walaupun pernah
berlaku gegaran bumi khususnya kawasan yang bersempadan dengan rangkaian
Lingkaran Api Pasifik di Selat Melaka tetapi faktor ini boleh diambil
kira bagi negara–negara yang mempunyai rangkaian gunung berapi seperti
Indonesia dan juga Filipina.
3.1.5 Faktor Bentuk Muka Bumi Dan Geologi
Faktor
bentuk muka bumi dan geologi sangat signifikan dengan proses kejadian
tanah runtuh. Ini terbukti dengan kenyataan (Lobeck, 1981, p.117) yang
menyatakan dalam proses kejadian tanah runtuh yang berlaku dengan
serta–merta dikaitkan dengan bentuk rupa bumi kawasan tersebut serta
struktur geologi yang membentuk rupa bumi kawasan berkenaan.
Apa
yang dimaksudkan oleh Lobeck tentang ‘bentuk rupa bumi’ pada pendapat
pengkaji adalah merujuk pada cerun kerana pengkaji berpendapat tanah
runtuh dikaitkan dengan ketinggian serta sudut kecerunan tertentu yang
membolehkan terjadinya tanah runtuh dan memang tidak dapat dinafikan
tentang struktur batu–batan di kawasan berkenaan yang sememangnya
signifikan pada kestabilan cerun atau di sebaliknya. Sehubungan dengan
pendapat Lobeck, pengkaji memang sependapat dan bersetuju bahawa
struktur geologi di sesuatu kawasan memainkan peranan penting dalam
kestabilan cerun.
Berdasarkan
Gambar 5 di atas yang pengkaji ambil di kilometer 2 Jalan Gunung Jerai,
jelas bahawa batuan yang terdapat di kawasan kajian kes 1 pengkaji
mendapati bahawa batuan yang terdapat di bahagian ini adalah jenis
batuan metamorfik yang mengalami luluhawa dalaman yang hebat menyebabkan
kewujudan rekahan yang bertindak balas terhadap faktor lain manakala
bahagian permukaan pula ditutupi dengan lapisan tanah laterit setebal 1
meter yang mempunyai kadar penyerapan yang tinggi yang mempunyai kesan
yang signifikan terhadap batuan bahagian bawah yang menjadi dasar kepada
tanah permukaan.
3.1.6 Faktor Kewujudan Tumbuhan Di Atas Cerun
Hasil
daripada kajian yang pengkaji dapat dalam kajian kes 1, 2 dan 3
pengkaji mendapati kewujudan tumbuhan di atas cerun khasnya pokok yang
berakar dan tumbuh rapat sangat penting untuk kestabilan cerun. Salah
satu contoh ialah dalam gambar 6 di bawah.
Kehadiran
pokok yang banyak di atas cerun sangat baik untuk kestabilan cerun yang
dapat mengelakkan kejadian tanah runtuh. Oleh yang demikian aktiviti
pembangunan yang melibatkan penebangan hutan mempercepatkan proses
kejadian tanah runtuh mengikut faktor masa (Popescu, 1984, 1:83-106).
Kewujudan pokok yang banyak di atas cerun dikaitkan dengan akar, yang
mana akar dapat memegang tanah dan batuan daripada menjadi longgar.
Hasil
daripada kajian yang pengkaji lakukan di atas cerun kajian runtuhan kes
2 pengkaji dapati kehadiran pokok di atas cerun yang mempunyai akar
serabut berjaya menahan kejadian runtuhan gelongsoran walaupun wujud
kejadian tanah runtuh nendatan lambat. Tetapi berdasarkan ukuran lama
setinggi 30 inci dan dari segi masa berdasarkan pada tumbuhan lumut dan
kehadiran tumbuhan anak pokok setinggi 1 sentimeter menunjukkan kejadian
nendatan ke 2 hanya berlaku selepas beberapa bulan. Ini membuktikan
bahawa akar mempunyai perkaitan rapat dengak kestabilan cerun. Kenyataan
ini disokong dengan gambar di bawah.
Ternyata
bahawa kehadiran akar tumbuhan di atas cerun dapat menstabilkan cerun
kerana rangkaian akar semua tumbuhan menambahkan kekuatan mekanikal
tanih (Selby, 1988, p.125). Jadi, dapat disimpulkan hasil dapatan kajian
kes 2 yang pengkaji buat mempunyai perkaitan dengan kenyataan beliau.
3.2 Faktor Manusia
3.2.1 Aktiviti Guna Tanah Permukaan Bumi
Faktor
manusia merupakan faktor yang sangat signifikan dengan kejadian tanah
runtuh. Boleh dikatakan semua pengkaji tentang kejadian tanah runtuh
bersetuju bahawa faktor manusia yang dikaitkan dengan pembangunan
mempunyai signifikan terhadap gangguan kestabilan cerun. Oleh yang
demikian kesimpulan (Lowenthal, 1965) tentang tindakan manusia ke atas
alam sekitar sangat jelas, beliau menyatakan bahawa cara manusia melihat
dan menggunakan permukaan bumi mempunyai kesan hebat terhadap permukaan
bumi. Jadi, pengkaji berpendapat bahawa ‘permukaan bumi’ yang
dimaksudkan termasuklah kawasan cerun.
Manakala
di kawasan padat penduduk, perkembangan penempatan di kawasan
cerun–curam tidak dapat dielakkan (Selby, 1988, p.133). Dalam pada itu,
proses pembangunan di kawasan ini membawa pada kegagalan cerun akibat
daripada kerja–kerja pembinaan yang melibatkan pembuangan tanah di
bahagian bawah cerun yang mengurangkan sokongan bagi tanih di bahagian
atas cerun ditambah dengan kemasukan air tambahan yang boleh mencetuskan
kejadian tanah runtuh.
Pendapat
Selby nampaknya sangat jelas dalam kajian yang pengkaji lakukan khasnya
kajian kes 1, yang mana di atas cerun pengkaji dapati faktor yang
mempercepatkan kegagalan cerun ialah aktiviti guna tanah pertanian di
samping pembinaan jalan raya dan jelas seperti yang dinyatakan oleh
(Marsh, 1864) yang menyatakan walaupun ada yang beranggapan bumi
membentuk manusia tetapi sebenarnya manusialah yang membentuk bumi.
Kesan
guna tanah pertanian di atas cerun melibatkan penebangan pokok besar,
walaupun di atas cerun kelihatan tumbuhan dan rumput tumbuh tetapi kadar
serapan terhadap air adalah sangat lemah ditambah pula cerun diganggu
dengan pembinaan jalan raya yang menyebabkan kestabilan cerun di kawasan
ini terganggu mendedahkan lapisan regolit yang lemah terhadap hakisan
larian air permukaan termasuk air bawah tanah.
Manakala
(Alexander, 1989, pp.157 – 191) menyebut persekitaran perbandaran
khususnya terdedah pada malapetaka pergerakan besar. Kerosakan kerap
kali melibatkan kos yang besar dan sekali-sekala terdapat kehilangan
nyawa yang tinggi. Perancang dan jurutera-jurutera struktural dan
geoteknikal kerap kali gagal meneliti sifat-sifat tertentu tanah runtuh
perbandaran: impak berulang, penyebab antropogenik serta pola-pola
kerosakan tertentu kepada fabrik perbandaran.
Sebagai
kesimpulan, ini menunjukkan bahawa kejadian tanah runtuh juga
disebabkan oleh aktiviti pembangunan di kawasan tanah tinggi seperti
yang disebutkan oleh Alexander dan Selby tadi.
3.2.2 Faktor Getaran Permukaan Bumi
Apa
yang pengkaji maksudkan getaran permukaan bumi di sini ialah gegaran
yang disebabkan oleh aktiviti manusia seperti gegaran akibat penggunaan
mesin tertentu yang digunakan di kawasan pembinaan, gegaran akibat
pergerakan kenderaan berat dan aktiviti penggunaan bahan letupan di
kawasan kuari.
Sehubungan dengan itu,
dalam artikel (“Landslide”) menyatakan bahawa gegaran dari penggunaan
mesin, kenderaan dan juga kadang kala bunyi guruh boleh menyebabkan
kejadian tanah runtuh di zon lemah di kawasan cerun. Sebagai kesimpulan,
jelas kejadian tanah runtuh juga boleh terjadi tanpa disedari oleh
manusia daripada aktiviti pembangunan serta aktiviti semula jadi.
3.2.3 Faktor Masa
Faktor
masa merupakan perkara terpenting dalam penentuan proses kejadian tanah
runtuh. Faktor yang saling berhubung kait ini ditentukan oleh faktor
masa. Bagaimana masa memainkan peranan ini diterangkan oleh (Terzaghi,
1950, pp. 83 – 123) yang telah membahagikan penyebab tanah runtuh kepada
2 bahagian iaitu sebab luaran dan juga sebab dalaman. Apa yang
dimaksudkan oleh beliau mengenai sebab luaran ialah faktor penyebab yang
menghasilkan peningkatan aktiviti kikisan seperti perubahan geomatrik,
pengeluaran bahan bahagian kaki cerun, penambahan kecerunan puncak,
kejutan dan gegaran dan perubahan sistem pengairan. Manakala sebab
dalaman pula aktiviti yang menghasilkan pengurangan daya tahan kikisan.
Walau
bagaimanapun, (Varnes, 1978, pp.11-33) menegaskan terdapat beberapa
bilangan penyebab dalaman atau luaran yang mungkin berfungsi sama ada
mengurangkan atau menambah daya ketahanan kikisan. Selain daripada itu,
(Popescu, 1984, 1:83-106) menyatakan terdapat beberapa keadaan penting
pembentukan ketidakstabilan cerun yang seharusnya dimasukkan kriteria
permasalahan persekitaran seperti tekanan dan suhu air. Adalah tidak
penting sama ada jika permukaan tanah adalah lemah–ketidakstabilan hanya
akan terjadi atas hasil jika terdapat proses penyebab yang bertindak
dengan berkesan.
Sehubungan dengan
itu, untuk memudahkan konsep masa terhadap ketidakstabilan cerun boleh
diterangkan berdasarkan rajah seperti yang ditunjukkan dalam Rajah 9.
Sekiranya terdapat ketekalan aras air bawah tanah dalam jangka masa
panjang atau perubahan daya tahan terhadap luluhawa, ini akan
menunjukkan trend pendedahan terhadap variasi musiman. Perubahan yang
berlaku secara tiba–tiba adalah disebabkan oleh variasi jangka pendek
sama kekuatan bahan atau tindakan yang berlaku ke atas cerun (Popescu,
2001, 1: 3 – 4).
Berdasarkan
pada rajah yang ditunjukkan di atas, kita dapat katakan bahawa dalam
masa jangka pendek, cerun berada pada tahap stabil dengan berhadapan
kepada aktiviti luluhawa dan menerima gangguan apabila berlaku kejadian
hujan lebat dalam jangka masa pendek dan kembali ke tahap stabil. Walau
bagaimanapun, akibat daripada gangguan luluhawa dan hakisan di kaki
cerun akan menyebabkan kestabilan cerun semakin lemah dan dalam pada itu
gangguan lain seperti hujan lebat akan melemahkan lagi kestabilan cerun
yang membawa kepada runtuhan mengikut masa.
Sebagai
kesimpulan, jelas bahawa faktor masa memainkan peranan penting dalam
gangguan kestabilan cerun sesuatu kawasan. Faktor luaran dan dalaman
sesuatu cerun akan bertindak sama ada serentak atau bersilih ganti
mengikut masa sehingga berlaku peringkat kematangan yang membawa pada
kejadian tanah runtuh akibat daripada bebanan pada bahagian atas cerun.
PERALATAN / INSTRUMEN YANG DIGUNAKAN UNTUK MEMANTAU KETIDAKSTABILAN CERUN
Sifat
situasi kecemasan semula jadi ialah cabaran yang tidak diduga.
Menghadapi cabaran jenis ini adalah lebih berkesan, dan lebih memuaskan
hati, sekiranya terdapat pakar-pakar yang berketrampilan dan hebat dalam
kumpulan (Anoushiravani, 2003).
Berdasarkan
kenyataan di atas, memang terdapat pakar dan peralatan untuk digunakan
untuk memantau ketidakstabilan cerun. Dalam pada itu juga, tujuan untuk
menyediakan peralatan ini adalah untuk memantau kawasan cerun yang
mengalami ketidakstabilan. Sehubungan dengan itu, (Sjöberg, 1996)
menyenaraikan sistem pemantauan yang paling biasa dan masih digunakan
walaupun bukanlah senarai peralatan eksklusif .
4.1 Inclinometer
Peralatan
ini terdiri daripada casing yang diletakkan di atas tanah melalui
kawasan yang disyaki mempunyai pergerakan. Hujung casing dianggap
dipasang tetap supaya profil meluas peralihan dapat dikira. Casing
tersebut mempunyai lekuk yang diukir di tepi yang berfungsi sebagai
landasan bagi unit pengesan. Sentuhan dan pergerakan batuan sekitar
casing akan diukur dengan menentukan sudut unit pengesan pada variasi
poin tertentu di sepanjang pemasangan. Selain daripada itu, (Kliche,
1999, p.252) menambah bahawa maklumat yang diambil dari inclinometer
sangat penting sebagai bahan penyelidikan kestabilan cerun untuk tujuan:
- Mendapatkan zon yang teralih akibat tekanan.
- Menentukan sama sepanjang zon yang teralih jenis rata atau rotasi.
- Mengukur pergerakan di sepanjang zon teralih serta menentukan sama ada pergerakan tersebut tetap, berterusan atau sebaliknya.
4.2 Portable Wire-line Extensometer
Alat
ini digunakan untuk mengukur luas rekahan cerun yang mulai retak.
Rekahan cerun di atas cerun sebenarnya merupakan tanda ketidakstabilan
cerun. Pemantauan dan pengukuran perubahan luas dan arahan rekahan
perlu dibuat untuk mengurangkan ketidakstabilan kawasan berkenaan.
Pemasangan
alat pada bahagian permukaan yang stabil yang mana alat pengukur dan
kabel stesen penarik diletakkan di belakang terakhir kawasan rekahan.
Bacaan rekahan akan ditunjukkan apabila bahagian cerun yang tidak stabil
bergerak dan menarik kabel pengukur. Untuk mengelakkan bacaan yang
salah maka panjang kabel mestilah dihadkan dan had panjang kabel
mestilah tidak melebihi 60 meter untuk mengurangkan kesilapan akibat
regangan (Call & Savely,1990, pp. 860-882).
4.3 Time Domain Reflectometry (TDR)
Peralatan
ini merupakan teknik yang menggunakan denyutan elektronik yang
dihantar ke bawah di sepanjang kabel coaxial. Apabila berlaku perubahan
atau pemecahan diketahui pada kabel, isyarat bertindak balas memberikan
maklumat di bahagian perubahan sub permukaan batuan yang mana (Kane,
1998) menyatakan bahawa kabel TDR semakin popular kerana ciri–ciri
istimewa seperti kos pemasangan yang murah, kedalaman pemasangan,
penentuan perubahan segera dan juga pengambilan maklumat yang cepat.
Selain dari itu, (Agoston, A., Dowding, C.H., G.A. Nicholson, Pierce
C.E., & Taylor, P.A., 1996) menyatakan bahawa kini penggunaan TDR
boleh juga digunakan dalam pemantauan aras air bawah tanah dan tekanan
piezometrik.
4.4 Borehole Extensometers
Terdiri
daripada tali-tali tegang yang dipasang kekal pada poin-poin berbeza di
dalam borehole (Rajah 12). Perubahan di dalam jarak antara bahagian
yang dipasang kekal serta kepala tali membekalkan maklumat peralihan
bagi batu-batan.
4.5 Piezometer
Alat
ini digunakan untuk mengukur tekanan liang halus dan alat penting untuk
menilai keberkesanan proses pengeluaran air dan kesan variasi musiman.
Kepentingan tekanan dalam liang halus khususnya penyerapan di sempadan
geologi bertanggungjawab terhadap kebanyakan ketidakstabilan cerun. Data
tekanan air adalah perlu untuk mengekalkan kestabilan cerun kerana air
di sebalik cerun batuan akan mengurangkan daya yang menahan serta dapat
menambahkan daya yang menggerakkan ke atas batuan yang cenderung tidak
stabil. Dinding-dinding tinggi patut diperiksa secara visual bagi
mengesan serapan yang baru atau perubahan dalam kadar pengaliran kerana
ini kadang-kadang wujud sebelum kegagalan dinding-dinding tersebut
berfungsi. Tambahan pula, cerun-cerun lohong patut diperiksa dengan
sepenuhnya bagi mengesan zon-zon baru pergerakan selepas hujan lebat
atau cairan salji.
4.6 Sistem Radar
Penggunaan
alat ini sebenarnya masih baru tetapi National Institute for
Occupational Safety & Health [ NIOSH ] kini sedang menguji teknologi
baru untuk memantau cerun yang akan memantau keseluruhan permukaan
dinding batuan untuk perubahan kedudukan batuan serta komposisi batuan
(Girard, J.M., McHugh, E. & Mayerle, R. T., 1998). Sebagai tambahan,
perisian telah dicipta dibawa kontrak NIOSH untuk membantu Jurutera
geoteknikal dengan reka bentuk penetapan untuk meminimumkan batu runtuh.
Perbincangan terhadap teknologi ini adalah seperti yang berikut.
4.6.1 Synthetic Aperture Radar (SAR)
Alat
ini pada asalnya merupakan radar pemetaan permukaan yang direka khas
untuk kegunaan kapal terbang dan satelit. Digunakan untuk menghasilkan
peta elevasi digital kualiti tinggi [DEM’s – Digital Elevetion Maps] dan
untuk mengenal pasti gangguan yang berlaku di permukaan bumi.
4.6.2 Interferometric Synthetic Aperture Radar (IFSAR)
Variasi
radar jenis ini menggunakan kepelbagaian imej SAR pelbagai masa untuk
menghasilkan peta perubahan dan teknik ini berjaya menghasilkan peta
perubahan pergerakan permukaan tanah akibat gempa bumi, aktiviti gunung
berapi dan proses perlombongan (Fruneau & Achache, 1996, vol. 3, no.
3). Malahan alat ini juga boleh digunakan untuk memantau perubahan
ketidakstabilan cerun atau tanah runtuh (Reeves, B., Noon, D., Stickley,
G., dan Longstaff, D.,1997; Sabine, C., Denes, L., Gottlieb, M.,
Kaminsky, B., Metes, P., Mayerle, R., & Girard, J., 1999).
Kelebihan alat ini mampu berfungsi hampir semua keadaan cuaca, mampu
menembusi kabut, kabus, hujan, awan dan boleh berfungsi sama ada siang
atau malam.
4.7 Imaging Spectroscopy
Peralatan
ini mampu menentukan komposisi mineral dari jarak jauh dengan
menganalisis pembalikan corak cahaya yang unik mewakili setiap mineral.
Pada asalnya peralatan ini digunakan oleh pesawat dan juga satelit untuk
tujuan pemetaan geologi tetapi kini telah dicipta alat yang lebih
kecil, mudah alih dan boleh berfungsi pada aras permukaan bumi. Dalam
konteks pemantauan ketidakstabilan cerun, peralatan ini dapat digunakan
untuk menentukan komposisi mineral geologi kawasan yang boleh
mempengaruhi ketidakstabilan cerun.
4.8 Spectro-Polarimetric Imager (SPI)
Peralatan
ini menggunakan penyaring cahaya optik boleh laras yang mengenal pasti
interaksi cahaya dan gelombang bunyi kristal tertentu. Optik penyerap
atau pembalikan warna spektrum berdasarkan suhu cahaya yang
menggambarkan komposisi objek dalam imej. Imej yang banyak diperolehi
diproses, disaring dengan komputer untuk mendapatkan hasil. Penggunaan
peralatan ini dapat mengatasi kelemahan deria penglihatan manusia
terhadap kesubjektifan dalam penentuan darjah perubahan batuan dan
membantu membuat pemetaan kawasan cerun yang berbahaya (Sjöberg, 1996).
Keistimewaan alat ini ialah sangat berguna bagi menghasilkan imej pada
bahagian tebing tinggi atau rongga retakan sempit.
4.9 Perisian Reka bentuk Tahap Penentu [ Bench Design Software ]
Analisis
kejuruteraan yang menyeluruh mengenai cerun besar yang dipotong dalam
batuan yang tidak berterusan kerap kali melibatkan siasatan tahap
kestabilan. Jika cara kelemahan batuan yang mungkin didapati dalam
tahap-tahap tersebut, tidak mungkin bahawa kelebaran tahap sebenar dapat
menepati pelan geometri cerun yang asal. Akibatnya, penilaian bahaya
keruntuhan batuan serta isu-isu keselamatan kestabilan kecerunan yang
berkaitan mesti mengambil kira operasi geometri (“terbina”) tahap
penentu, dan bukannya geometri (“dibentuk”) yang ideal.
Oleh
yang demikian, perisian ini bertujuan untuk membantu penganalisis
dengan reka bentuk tahap penentu, perisian telah dihasilkan. Perisian
komputer kemungkinan tahap penentu kestabilan untuk pemotongan rata atau
ketidakstabilan dengan menggunakan input dalam dimensi tahap penentu
kejuruteraan geologi asas (Miller, 2000).
4.10 Fragmenting Rock Rheometer.
Alat
ini merupakan teknologi terkini yang dihasilkan oleh Profesor Davies
Tim dari Universiti Lincoln yang telah mengetuai projek
berkenaan. Teknologi ini mampu mengukur ciri bahan yang mengalir dengan
memotong bahan tersebut di bawah tekanan (Collins, 2003). Dalam pada
itu, butiran batuan bukan sahaja mengalir bersama tetapi juga terlibat
dengan daya pemotongan yang hebat dalam proses pemotongan yang
menghasilkan daya tambahan. Teknologi ini juga telah membawa pada
penentuan yang terperinci tentang teori yang menerangkan panjang
pergerakan batuan yang runtuh secara besar–besaran.
4.1 Penderiaan Jauh dan Geographical Information Systems [GIS]
Teknologi
ini merupakan teknologi yang paling meluas digunakan untuk memantau
kejadian tanah runtuh kerana bukan sekadar menghasilkan imej kawasan
yang dipantau tetapi juga dapat mempercepatkan proses mendapatkan
maklumat kejadian.
Dengan adanya
kepelbagaian jenis dan variasi skala data penderiaan jauh, beberapa
parameter peta boleh dihasilkan, yang menitikberatkan peta sebaran
pergerakan besar (Jasmi Ab. Talib, 1997). GIS pula, dapat membantu dari
segi menyegerakan pemprosesan dan tambahan pula di dalam zon bahaya dan
penilaian jangkaan.
Di samping itu,
(“Management of Slope Failures Using a Geographical Information System”,
n.d.) menyebut bahawa GIS memberikan perkhidmatan sebagai alat
pengimejan yang sangat baik untuk tujuan pemantauan kerana keupayaan
memanipulasi spatial data dalam kuantiti yang besar dan menyediakan
visual hasil manipulasi.
Sebagai
kesimpulan, jelas bahawa penggunaan penderiaan jauh dan GIS merupakan
alat yang sangat baik digunakan untuk memantau kejadian tanah runtuh
seperti yang dilakukan oleh penyelidik – penyelidik barat di Amerika,
New Zealand, Jepun dan negara kita Malaysia serta negara–negara yang
lain tidak ketinggalan memanfaatkan peralatan ini untuk kegunaan dalam
pembangunan mampan.
Dalam pada itu
apa yang pengkaji dapati bahawa peralatan yang pengkaji ketengahkan
hanyalah sebahagian daripada peralatan yang digunakan untuk memantau
ketidakstabilan cerun. Apa yang penting di sini ialah integrasi
peralatan (Giovanni, B., Maria, T.N., Maria, L.G. & Addorota, P.,
2003) yang mana dalam pemantauan intensif kerap kali memerlukan
integrasi pemantauan GPS (Global Positioning System).
Manakala
(Dunbar, 2002) menambah kejayaan GPS untuk memantau tanah runtuh
adalah disebabkan oleh ciri–cirinya seperti mudah dari segi relatif
dalam proses mendapat data dan mempunyai kebolehpercayaan ketepatan
yang tinggi dalam pengukuran. Ditambah pula GPS membenarkan
pengubahsuaian yang cepat terhadap kelajuan tanah runtuh yang merupakan
informasi yang sangat berguna untuk penghasilan model terhadap fenomena
tanah runtuh.
Jadi, jelas bahawa
dalam usaha mengatasi dan mengurangkan risiko kejadian tanah runtuh
perlu ada peralatan yang sesuai serta boleh diintegrasikan untuk memudah
dan mempercepatkan proses kajian fenomena.
KESAN RUNTUHAN CERUN
5.1 Kesan Sosial
Kejadian
tanah runtuh membawa kerugian berbillion ringgit dan ribuan yang mati
serta cedera setiap tahun (Federal Emergency Management Agency, 2003).
Jadi, dari segi sosial boleh dikatakan terdapat beberapa kesan yang
jelas seperti berikut.
5.1.1 Kematian Dan Kerugian Harta Benda
Dalam
laporan The National Landslide Information Center(1998) di Amerika
Syarikat sahaja dianggarkan kerugian melebihi 1 bilion (US Dollar) dan
kematian di antara 25–50 orang setiap tahun.
Manakala,
di Malaysia sahaja di dapati bahawa ribuan ringgit dan ratusan orang
mati akibat daripada kejadian aliran lumpur dan juga tanah runtuh yang
bukan sahaja membawa kematian tetapi juga membawa impak negatif terhadap
ekonomi di kawasan yang terlibat. Statistik tentang kerugian dan jumlah
kematian di negara ini ditunjukkan di dalam jadual di bawah.
Jadual 2 : Anggaran Kerugian Aliran Lumpur Dan Tanah Runtuh Terpilih Di Malaysia
Tarikh | Lokasi | Bilangan kematian | Bilangan cedera | Bilangan dipindahkan | Kerugian RM |
---|---|---|---|---|---|
1987 | Ladang Hong Seng, Pulau Pinang | 1 | 0 | 5 keluarga | - |
3.8.1989 | I.ebuh Raya Timur Barat | 0 | 1 | 0 | Sebuah van dan kerja membaiki jalan. |
24.12.1989 | Km 21 Jalan Seremban-Kuala Pilah | 0 | 2 | 0 | Sebuah lori |
16.12.1990 | Lebuh Raya Timur Barat dekat Jeli | 0 | 0 | 0 | 0 |
24.10.1993 | Km 58 Jalan Kuala Lipis-Gua Musang | 1 | 15 | 0 | - |
26.10.1993 | Km 58 Jalan Kuala Lipis-Gua Musang | 0 | 3 | 0 | Membaiki jalan |
28.1 1.1993 | Km 63 Lebuh Kaya Kuala Lumpur-Karak | 2 | 0 | 0 | - |
11.12.1993 | Highlands Towers | 48 | 0 | Beratus | Berjuta-juta |
6/7.12.1994 | Cameron Highlands | 9 | 0 | 0 | - |
30.6.1995 | Genting Highlands | 20 | 19 | 0 | 15 buah kereta, dan membaiki Jalan. |
24.10.1995 | Tringkap, Cameron Highlands | 1 | 0 | 0 | - |
Oktober 1996 | Taman 1lye Keat, Pulau Pinang | 0 | 0 | 100 | - |
18.10.1996 | Tanah Rata, Cameron Highlands | 0 | 0 | 16 keluarga | - |
18.10.1996 | Gelang Patah, Johor | 1 | 0 | 6 | - |
26.12.1996 | Sungai Pampang, Sabah | 241 | Beratus-ratus | Beribu-ribu | - |
11.5.1997 | Pantai Dalam, Kuala Lumpur | 1 | 4 | 19 keluarga | - |
18.12.1997 | Naka, Alor Setar | 3 | 4 | 0 | - |
25.12.1997 | Hulu Langat, Selangor | 3 | 0 | 0 | - |
17.11.1998 | Taman Hye Keat, Pulau Pinang | 0 | 0 | 1 keluarga | - |
17.11.1998 | Kulim, Kedah | 0 | 0 | 25 keluarga | - |
28.11.1998 | Bukit Saujana, Pulau Pinang | 0 | 0 | 1,200 | 14 buah kereta, sebuah bas, sebuah motosikal, RM4 juta menstabil Cerun |
24.12.1998 | Taman Seroja, Kulim | 0 | 0 | 20 orang | Empat buah rumah rosak = RM35,000 |
1.1.1999 | Km 19 Lebuh Raya Timur Barat | 0 | 9 | 0 | Sebuah van dan membaiki jalan |
8.2.1999 | Jalan Leila, Kampung Gelam, Sandakan, Sabah | 17 | 3 | Beberapa keluarga | - |
21.4.1999 | Medan Fettes, Pulau Pinang | 0 | 0 | 12 keluarga | Dinding runtuh |
15.5.1999 | Bukit Antarabangsa, Ampang, Selangor | 1 | 1 | >1000 orang | Jalan runtuh |
10.7.1999 | Mutiara Kondominium, Kuala Lumpur | 0 | 0 | >36 keluarga | Jalan runtuh |
6.12.1999 | Tapah, Cameron Highlands | 1 | 0 | - | - |
6.1.2000 | Kampung Raja, Cameron Highlands | 6 | 5 | 15 orang | Ladang runtuh > satu juta |
24.2.2000 | Ampang, Selangor | 1 | 0 | 0 | - |
28.1.2002 | Ruan Changkul, Sarawak | 16 | - | - | Sebuah rumah |
Sumber: Jabatan Pengairan dan Saliran (JPS), laporan kerajaan dan surat khabar tempatan dalam Chan, 2002, p.25. |
5.1.2 Kemusnahan Sistem Pengangkutan
Kejadian
tanah runtuh juga sering memutuskan sistem pengangkutan yang
menyebabkan gangguan kepada pergerakan manusia serta menjejaskan ekonomi
kawasan terlibat tetapi juga membawa kemusnahan harta benda, dan juga
bekalan (University of Wales 2003). Pengkaji berpendapat maksud
‘bekalan’ di sini merujuk pada sumber bahan mentah yang dibawa keluar
dari kawasan yang mengalami gangguan tanah runtuh dan di sebaliknya.
5.1.3 Kos Pemulihan Dan Pembinaan Semula Kawasan Yang Rosak Akibat Tanah tinggi Sangat Mahal
Persoalan
yang timbul selepas kejadian tanah runtuh adalah pemulihan semula atau
pembinaan semula sistem perhubungan, pembaikan semula bangunan dan juga
lanskap kawasan yang terlibat. Berdasarkan laporan (Chan, 2003, p.25)
jelas bahawa kos pemulihan semula jalan dan kawasan penempatan
memerlukan kos yang sangat tinggi sehingga mencacah jutaan ringgit.
5.2 Kesan Ke Atas Persekitaran
5.2.1 Kehilangan Tanah Subur Untuk Guna Tanah Pertanian
Tanah
runtuh bukan sekadar membawa kemusnahan harta benda, gangguan sistem
perhubungan, bekalan dan kehilangan nyawa tetapi juga menyebabkan
kehilangan sumber tanah produktif (Universiti of Wales, 2003). Pengkaji
berpendapat bahawa yang dimaksudkan dengan tanah ‘produktif’ di sini
merujuk pada kawasan tanah subur yang berpotensi untuk guna tanah
pertanian. Oleh kerana berlaku kejadian tanah runtuh dan hakisan di
kawasan terlibat menyebabkan berlaku hakisan permukaan serta yang
membawa kesuburan tanah ke tempat lain. Dalam pada itu, kejadian tanah
runtuh bukan sahaja memusnahkan kesuburan tanah tetapi hampir mustahil
untuk melakukan aktiviti pertanian kawasan berkenaan jika tanpa usaha
pemulihan dibuat.
5.2.2 Kerosakan Rupa Bumi
Tidak
dapat disangkal sememangnya kejadian tanah runtuh juga mengubah lanskap
sesuatu kawasan. Dalam pada itu, kini eko-pelancongan semakin penting
dengan kesedaran manusia moden terhadap keperluan rehat dari kesibukan
kota maka kawasan tanah tinggi menjadi pilihan seperti Genting
Highlands, Cameroon Highlands, Kinabalu Park dan sebagainya. Walau
bagaimanapun, kawasan ini berpotensi dan sering berlaku kejadian tanah
runtuh.
Berdasarkan
Gambar 10 dan 11, jelas menunjukkan kejadian tanah runtuh bukan sekadar
mempunyai kesan terhadap sosial tetapi juga mempunyai kesan negatif
terhadap alam sekitar sekalipun membawa impak yang besar terhadap guna
tanah pertanian serta pembangunan. Untuk itu, jika kawasan cerun yang
tidak stabil ini dipulihkan semula ia memerlukan kos yang sangat tinggi.
LANGKAH – LANGKAH PENGAWALAN RUNTUHAN CERUN
Pengkaji
berpendapat dalam langkah pengawalan runtuhan cerun perlu dibuat
secara berhati–hati yakni, dalam proses pembangunan guna tanah
penempatan cerun yang berpotensi untuk runtuh seharusnya tidak
dibangunkan dan kawasan cerun yang telah dibangunkan pula perlu dibuat
pencegahan, penyelidikan dan pemulihan cerun untuk mengelakkan kejadian
tanah runtuh. Antara langkah yang boleh diambil untuk mengawal runtuhan
cerun adalah seperti berikut.
6.1 Pra Pembangunan
Apa
yang pengkaji maksudkan pra pembangunan di sini ialah langkah–langkah
yang perlu di ambil oleh pihak yang terlibat dalam pembangunan seperti
pemaju dan kerajaan tempatan untuk menentukan pembangunan kawasan tanah
tinggi yang dibenarkan iaitu kawasan yang mempunyai sudut kecerunan 10°
hingga 30° (Singh, 2000) tetapi dalam kes di negara ini pembangunan di
kawasan yang mempunyai sudut kecerunan 25°–35° dan kawasan tanah tinggi
yang mempunyai ketinggian kurang 150 meter dari aras laut dihadkan 35
peratus sahaja boleh dibangunkan (Jabatan Perancangan Bandar dan Desa,
1997).
6.1.1 Penyelidikan
Penyelidikan
sangat perlu untuk menentukan kawasan cerun yang ‘sensitif’ untuk
mengelakkan kejadian tanah runtuh pada masa hadapan. Dalam pada itu,
pengkaji berpendapat dalam fasa ini penggunaan peralatan penentuan dan
pemantauan ketidakstabilan cerun seperti yang telah dibincang dalam
Bahagian 4 perlu digunakan dan hasil penyelidikan seharusnya digunakan
sebagai panduan untuk membuat keputusan untuk membangunkan atau tidak
sesuatu kawasan dan bukannya sekadar mengaut keuntungan.
Berdasarkan laporan ((California Department of Conservation, Division of Mines and Geology,
1997) terbukti bahawa kawasan lurah sempit, kaki bukit atau puncak yang
mempunyai kesan runtuhan lama, kaki atau bahagian atas cerun mempunyai
kecenderungan yang tinggi untuk runtuh dan ini perlu penyelidikan untuk
tujuan guna tanah pembangunan pertanian atau penempatan.
6.1.2 Pematuhan Garis Panduan Pembangunan Kawasan Cerun Sensitif
Pematuhan
garis panduan pembangunan kawasan cerun sensitif adalah sangat penting
untuk menentukan kawasan tanah tinggi yang sensitif terhadap gangguan
tidak mendatangkan kesan negatif kepada sosial dan alam sekitar pada
masa hadapan.
Oleh yang demikian,
pembangunan di kawasan yang mempunyai sudut kecerunan 25–35 darjah
kawasan tanah tinggi ketinggian kurang 150 meter dari aras laut dihadkan
35 peratus sahaja boleh dibangunkan dengan peruntukan 30 peratus untuk
guna tanah pembangunan dan 5 peratus untuk kolam takungan air (Jabatan
Perancangan Bandar dan Desa, 1997).
Manakala
Jabatan Perancangan Bandar dan Pengindahan, Majlis Perbandaran Seberang
Prai (n.d) menyatakan bahawa pada aras ketinggian melebihi 150 meter
dari aras laut pada sudut kecerunan 25–35 darjah tidak ada pembangunan
yang dibenarkan. Jadi, apa yang penting di sini ialah pematuhan terhadap
Piawaian Pemeliharaan Topografi Semula jadi Dalam Perancangan dan
Pembangunan Fizikal mengikut Akta Perancangan Bandar dan Desa (Akta
172).
6.2 Pembangunan Semasa
6.2.1 Pemotongan Cerun Dihadkan
Pemotongan
cerun di kawasan kaki bukit perlu dihadkan dengan alasan pemotongan
berlebihan tanah di kaki bukit mungkin mengurangkan sokongan terhadap
cerun bahagian atas (Ohio Department of Natural Resources, n.d.). Jadi,
berdasarkan masalah ini maka Majlis Perbandaran Seberang Prai (n.d)
menetapkan supaya pemaju hendaklah mengekalkan keadaan topografi asal
tanah seberapa yang boleh. Sebarang pemotongan hendaklah dilaksanakan
pada kadar yang minimum dan hanya boleh dibenarkan bagi tujuan
penyediaan
infrastruktur seperti jalan dan pembinaan struktur yang terbabit sahaja.
6.2.2 Pembangunan Reka Bentuk Bangunan Perlu Mengekalkan Topografi Asal
Pembangunan
di kawasan cerun perlu mengekalkan topografi asal yang mana penyusunan
bangunan mengikut kontur asal termasuk tebing tasik, aliran sungai.
Bangunan yang dibina mestilah jauh dari lereng bukit dengan penyusunan
bertingkat dan pembangunan dilaksanakan secara berperingkat Majlis
Perbandaran Seberang Prai (n.d).
6.2.3 Orientasi Bangunan Disesuaikan Dengan Kesesuaian Alam Semula Jadi
Mengikut
panduan yang diberikan bahawa Bangunan di lereng bukit yang curam
disyorkan kerja-kerja tanah dihadkan dengan mencadangkan reka bentuk
bangunan 2 hingga 3 tingkat atas jalan dan 2 tingkat bawah aras jalan.
Ketinggian bangunan disyorkan 5-6 tingkat. Bangunan masih disesuaikan
dengan elemen persekitaran untuk menjamin ‘natural skyline’ yang indah.
6.2.4 Potongan Cerun Bagi Kestabilan
Pemotongan
ini perlu untuk menghasilkan kestabilan cerun kepada ketinggian tidak
melebihi 25° untuk semua jenis tanah dan cerun sama ada cerun yang
tinggi 3 meter atau lebih atau cerun yang berterusan dengan ketinggian
melebihi 10 meter Majlis Perbandaran Seberang Prai (n.d.).
Pelaksanaan
penyediaan benteng atau penghalang bagi bangunan yang akan dibina di
tepi cerun adalah amat perlu. Dua jenis tembok pengadang iaitu “gravity
retaining wall” yang dibina dengan menggunakan batu-batan dan ditutupi
dengan tanah atau tembok pengadang yang menggunakan asas konkrit. Tembok
pengadang ini perlu direka bentuk bagi menampung daya beban seperti
yang ditunjukkan dalam Rajah 15 dan 16 bagi tujuan mengelakkan kejadian
tanah runtuh.
6.3 Post Pembangunan – Pemulihan Dan Penstabilan Semula Cerun
6.3.1 Penstabilan Semula Cerun
Apa
yang pengkaji maksudkan pemulihan dan penstabilan semula adalah
berkaitan dengan proses pemulihan selepas kerja–kerja pembangunan
selesai dengan alasan faktor masa (Terzaghi, 1950, pp. 83 – 123) selain
dari itu beliau menambah bahawa jika cerun mula bergerak maka perlu
tindakan untuk menghentikan proses yang menyebabkan permulaan runtuhan.
Jadi, kerana alasan ini perlu pemulihan dan penstabilan semula cerun.
Dalam
proses pemulihan semula cerun di kawasan pembangunan tanah tinggi
terdapat 4 perkara yang perlu diambil kira (Popescu, 1999). Pertama
penanaman tumbuhan tutup bumi. Ke–2 pembinaan semula struktur tembok
bertingkat. Ke–3 pembinaan longkang terbuka menuruni cerun ke kawasan
saliran utama dan pembinaan perlindungan tapak daripada konkrit atau
batuan seperti yang ditunjukkan oleh Rajah 17.
6.3.2 Landskap Dan Penanaman Pokok
Landskap
dam penanaman pokok adalah sangat perlu pada permukaan tanah yang
terdedah dengan rumput atau tanaman penutup bumi yang bersesuaian dengan
habitat kawasan tersebut supaya ia dapat tumbuh dengan cepat agar dapat
mengelakkan Majlis Perbandaran Seberang Prai (n.d). Pengkaji
berpendapat proses penanaman pokok ini seharusnya dibuat sebaik sahaja
kerja–kerja pembinaan hampir selesai di samping itu penanaman berterusan
haruslah dibuat supaya landskap bukan sahaja indah tetapi juga cerun di
kawasan terganggu semakin stabil.
Dalam
pada itu, Majlis Perbandaran Seberang Prai (n.d) menetapkan kaedah
penanaman tanaman tutup bumi di kawasan cerun dengan kaedah penanaman
pokok secara alur memanjang. Apa yang dimaksudkan memanjang di sini
ialah keadaan melintang memotong cerun untuk mengelakkan kadar hakisan
permukaan tanah oleh aliran air permukaan.
Walau
bagaimanapun kaedah penanaman pokok di kawasan cerun khususnya cerun
jalan pula (Tan, 1993) memberikan kontras yang cukup jelas tentang
perbezaan jenis tumbuhan yang ditanam. Menurut beliau, permukaan cerun
yang ditanam dengan tumbuhan pokok renek adalah lebih baik berbanding
dengan penggunaan rumput. Dalam pada itu, dalam kes pemulihan cerun di
kawasan sepanjang jalan raya Gurun–Alor Setar memperlihatkan kaedah
penanaman rumput yang sebenarnya tidak afektif.
Dalam
kajian kes di sepanjang Jalan Gurun–Alor setar memang terdapat usaha
untuk memulihkan semula kestabilan cerun yang nampaknya berjaya
mengekalkan kestabilan cerun yang terlibat seperti gambar 14, 15 dan 16
di bawah.
6.3.3 Sistem Longkang Bercantum Satu Alur Keluar
Teknik
ini sangat sesuai untuk mengurangkan kadar hakisan terhadap permukaan
cerun di mana aliran air akan memasuki pada longkang yang dibina secara
melintang di atas cerun (Tan, 1993) kemudian mengalir ke dalam alur
utama seperti yang ditunjukkan dalam Gambar 6 di bawah.
Sebagai
perbandingan, dalam kawasan kajian pengkaji di dapati bahawa teknik
seperti di atas memang dilaksanakan oleh konsortium Projek Lebuh raya
Utara–Selatan [PLUS] khususnya lebuh raya yang keluar dari Gurun–Alor
Setar.
KESIMPULAN
Apa
yang kita dapati dalam perbincangan panjang lebar mengenai tanah runtuh
menunjukkan bahawa proses kejadian tanah runtuh banyak disebabkan oleh
gangguan aktiviti manusia. Memang tidak dinafikan memang terdapat
kejadian tanah runtuh secara semula jadi tetapi lambat cepat proses
kejadian runtuhan adalah disebabkan oleh gangguan aktiviti manusia yang
telah terbukti bahawa manusia dengan kecanggihan teknologi memotong
cerun dan memusnahkan tumbuhan kawasan sekitar membawa kepada intensiti
hakisan permukaan serta kejadian aliran air permukaan meningkat yang
akhirnya terjadi runtuhan tanah yang bukan sahaja memusnahkan
harta–benda, sistem perhubungan tetapi juga melibatkan nyawa.
Dalam
pada itu, pelbagai usaha diambil untuk memantau ketidakstabilan cerun
dengan penggunaan pelbagai teknologi dan kini penggunaan GIS semakin
mengambil tempat dalam penyelidikan runtuhan cerun tetapi dalam konteks
negara Malaysia penggunaan teknologi ini masih baru berbanding dengan
negara barat seperti Amerika Syarikat, Australia, China dan Jepun.
Sehubungan
dengan itu, pengkaji tertarik dengan cadangan Indian Institute of
Technology Roorkee (2003) yang mencadangkan pelaburan dalam pencegahan
tanah runtuh untuk mengurangkan kadar kejadian tanah runtuh maka ada
baiknya kita membuat pelaburan dalam pencegahan kejadian tanah runtuh
dengan membaiki sistem perparitan, menanam tanaman tutup bumi di kawasan
cerun termasuk memantau kerosakan tembok–tembok penghadang.
Selain
daripada itu, usaha kerajaan seperti usaha kerajaan kedah (“Study On
Hill Slopes In Kedah To Avert Landslides.”, 22 Oktober 2003, The Star,
p.22) untuk membuat penyelidikan terhadap kecerunan bukit untuk
mengurangkan bahaya tanah runtuh seharusnya disambut baik oleh semua
pihak tambahan pula hasil daripada kajian yang pengkaji lakukan
menunjukkan tidak ada usaha untuk menstabilkan semula cerun di kawasan
berkenaan. Tahap pemulihan yang dibuat sekadar membersihkan bahan
mendapan runtuhan tetapi usaha untuk mengurangkan dan mengelakkan
kejadian serupa di tempat yang sama pada masa hadapan belum diambil
tindakan.